- μάρτυς
- μάρτῠς (-υς, -υρ(α), -υρες, -υρας.)1 witness
ἁμέραι δ' ἐπίλοιποι μάρτυρες σοφώτατοι O. 1.34
τεαὶ γὰρ ὧραι μ' ἔπεμψαν μάρτυῤ ἀέθλων O. 4.3
πολλοὶ μάρτυρες ἀμφοτέροις πιστοί P. 1.88
“καρτερὸς ὅρκος ἄμμιν μάρτυς ἔστω Ζεύς” P. 4.167δονάκων, τοὶ παρὰ καλλιχόρῳ ναίοισι πόλι Χαρίτων Καφισίδος ἐν τεμένει, πιστοὶ χορευτᾶν μάρτυρες P. 12.27
κιόνων ὕπερ Ἡρακλέος ἥρως θεὸς ἃς ἔθηκε ναυτιλίας ἐσχάτας μάρτυρας κλυτούς (Wil.; cll. O. 1.34: κλυτάς codd.) N. 3.23 οὐ ψεῦδις ὁ μάρτυς ἔργμασιν ἐπιστατεῖ, Αἴγινα, τεῶν Διός τ' ἐκγόνων (Neoptolemos?, Pindar?; v. Tugendhat, Hermes, 1960, 395̆{1}) N. 7.49 πιστὰ δ' Ἀγασικλέει μάρτυς ἤλυθον ἐς χορὸν a chorus of girls sings Παρθ. 2. 39.
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.